VERWARD

"Als er niks gebeurt? Dan verliest hij alles en wordt hij dakloos. Dan wordt hij ook gewoon een van de vele verwarde mensen die op straat zwerven, want dan heeft hij niemand meer. Triest", zucht Angela als het over haar vriend gaat.

​

Haar vriend is een van de 281.000 mensen in Nederland met een ernstige psychische aandoening, Bij lang niet al deze mensen escaleert het, maar bij enkelen kan het zo gevaarlijk worden dat ze opgenomen moeten worden. 

 

"Tientallen woningen ontruimd vanwege inval in woning van verwarde man", "Waarschuwingsschot gelost bij aanhouding verwarde man", "Binnenstad Zutphen afgesloten vanwege verward persoon".  Steeds vaker lezen we berichten dat de politie massaal uitrukt omdat een verward persoon onrust veroorzaakt op straat. Dit herkent Angela maar al te goed. Ook haar vriend kan gevaarlijk worden tijdens een psychose: "In de auto werd het weleens gevaarlijk. Hij heeft in Antwerpen een keer een tram van de rails gereden, omdat hij vond dat hij voorrang had. Hij was in de veronderstelling dat hij heel bekend was en mensen daarom wel voor hem stopten." 

​

Volgens de cijfers van de politie over het aantal meldingen van verwarde personen, de zogenaamde E33-meldingen, lijkt dit aantal inderdaad toe te nemen. In zeven jaar tijd is het aantal meldingen toegenomen van 44.569 in 2012 naar 99.623 in 2019. Dat is meer dan een verdubbeling. 

​

                                                       Aantal meldingen verwarde personen 

​

​

​

​

​

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​

Politie onvoldoende voorbereid

Politieagenten zijn vaak de eerste die ter plaatse zijn bij een melding van een verward persoon. Zij dienen de juiste beslissingen te maken in hoe ze om moeten gaan met de persoon in verwarde toestand. Toch zijn het geen psychologen, zijn zij hiervoor dan wel de juiste instantie? De agenten zelf vinden van niet. Uit een onderzoek  in oktober 2020 bleek dat 65% van de agenten zich niet voldoende voorbereid vindt op situaties met verwarde mensen. Hierdoor kan het vaak escaleren: meer dan de helft van de agenten voelt zich namelijk genoodzaakt om geweld te gebruiken tegen deze groep en 10% zegt dit ook daadwerkelijk te doen. In sommige gevallen leiden deze confrontaties zelfs tot dodelijke slachtoffers. 

'Deze problematiek is veel te veel op het bordje van de politie gekomen', vinden veel agenten. Politie-onderzoeker Jaap Timmer is het daarmee eens:  "Natuurlijk is het goed dat agenten wat beter worden voorbereid, maar uiteindelijk zijn het geen hulpverleners.  Daarom moeten de hulpverleners van de GGZ aan de slag om die mensen beter te helpen, zodat de confrontaties met de politie minder voorkomen. In aantal en vooral ook in gevolg." 

 

Iemand die de ontbrekende kennis van de politie zelf heeft ervaren is Pieter. Hij heeft tijdens zijn psychose drie dagen in de cel doorgebracht, voordat hij werd geholpen door de Geestelijke Gezondheidszorg: "Ze dachten dat ik drugs op had en vroegen dit ook telkens. Ook toen ik duidelijk maakte dat ik dat niet had, geloofden ze me niet en hielden ze me in de cel." 

​

Ook Angela komt de situatie bekend voor. In maart 2020 besloot haar vriend te stoppen met zijn medicijnen, waarna het weer fout ging. Meer dan eens werd hij meegenomen door de politie. Na een paar dagen stond hij weer buiten, nog steeds in verwarde toestand. Pas na een half jaar lukte het Angela om haar vriend opgenomen te krijgen in een GGZ-instelling. Een half jaar waarin hij in verwarde toestand onrust veroorzaakte en zijn buren doodsbang maakte.

​

Hoe kan het dat het zo lang duurt voordat mensen met een ernstige psychische aandoening de juiste hulp krijgen? Waarom is er voor dit probleem, dat al jaren speelt, nog steeds geen oplossing gevonden door de betrokken instanties? Kortom: Hoe gaan we om met verwarde mensen?  

​

In deze documentaire word je meegenomen in de problematiek rond verwarde mensen. Van een naaste van een verward persoon, een ex-psychiatrisch patiënt en een buurvrouw tot aan de GGZ en de politie, met als doel om erachter te komen wat er fout gaat in de hulp voor deze kwetsbare groep mensen, wat de oorzaak daarvan is en wat de oplossing zou kunnen zijn.